Van Carmazana de Tera naar Rio Negro del Puente

Vanacht heerlijk geslapen zonder last te hebben van snurkers.
Na een ontbijt met twee sneetjes geroosterd brood met jam zijn we om 7.40u vanmorgen vertrokken voor een tocht van zo'n 25 km. Een afwisselende tocht: eerst langs de rivier, daarna over zandwegen tussen de akkers. Het eerste dorp na 10 km waar we dachten koffie te kunnen drinken, bleek het enige café pas om 14.00u open te gaan. We hebben in het plaatselijke winkeltje wat eierkoeken en mandarijnen gekocht om wat energie op te doen om de volgende 15 km te kunnen lopen.
Het ging berg op om uiteindelijk bij een groot stuwmeer aan te komen. Van daar uit was het nog 3.5 km naar een Albergue waar we wat cola konden kopen. Deze Albergue werd gerund door een Zuid-Afrikaan die als missionaris van de Evangelische Kerk in een ikaantal landen had gewerkt. Hij zag het runnen van de Albergue ook als missionaris werk, omdat hij met alle wandelaars over het geloof sprak. Dus ook met ons. De Albergue lag in een plaatsje met nog 4 inwoners, de Zuid Afrikaan, met vrouw en dochter en nog een inwoner meer. Een uitgestorven dorp, zoals we die meerdere zien.
Na deze rustpauze was het nog ruim een uur lopen naar Rio Negro del Puente waar we onze intrek hebben genomen in een mooie Albergue. Tot onze schrik zagen we de Italiaan die ons twee nachten geleden met zijn enorme gesnurk had wakker gehouden. Gelukkig bleek het gebouw twee verdiepingen te hebben en zijn we uitgeweken naar de eerste etage. Na aankomst hebben we heerlijk in het restaurant tegenover de Albergue. Voor 12 Euro hadden we een 4 gangen menu met wijn en bier.
We wandelen nog steeds samen met Marianne, Agnes en Frans. De ochtenden zijn prima om te wandelen, na 12.00u wordt het nogal warm. Hierdoor zijn we wat gevoeliger voor blaren. Tot nu toe verloopt alles voorspoedig. We moeten wel iedere etappe goed plannen om er voor te zorgen dat we rond 14.00u in een dorp zijn met voldoende slaapplaatsen. Morgen wordt het nog wat warmer.