Nawoord Gerard

Nawoord Gerard

Na enige dagen al weer gewerkt te hebben realiseer ik me des te meer dat ik een bijzondere tocht heb gemaakt. Niet zo zeer omdat ik 800 km heb gelopen maar veel meer omdat ik de gelegenheid heb gehad om 5 weken lang onderweg te zijn, 5 weken lang buiten te zijn, en te genieten van wat ik tegen kwam, de natuur, de mooie kerken, de oude gebouwen, maar vooral de vele aardige mensen. Tijdens management cursussen wordt er vaak een dag gereserveerd voor buiten wandelen, om de geest te verruimen. Ik heb het geluk gehad dat 5 weken te mogen doen.
Vele mensen maken de tocht met een specifiek doel, bijvoorbeeld zich voor te bereiden op een volgende fase in hun leven, om religieuze redenen of omdat ze met een probleem worstelen dat ze graag tijdens de camino willen oplossen. Mijn doel was om een tijd lang de drukke werkzaamheden van me af te zetten en “mijn hoofd leeg te krijgen”. Dat is heel goed gelukt. De enige zorgen die ik had waren het bereiken van de volgende slaapplaats, het op tijd vinden van een cafe om een kopje koffie te drinken of om iets te eten, en het voorkomen van lichamelijke problemen zoals blaren, of maag/darm problemen. De lichamelijke problemen zijn tot een minimum beperkt gebleven. Ik heb enkele dagen wat last gehad van spit, maar daarmee kun je heel goed lopen.
We hebben vaak geschreven over het weer: de regen, de harde wind, mist, hagel en ook zonneschijn. Het weer gaf een extra dimensie aan het geheel. Na een warme douche was het leed vaak weer snel vergeten en kwam daar voldoening voor in de plaats. Bij slecht weer helpt het dat je voor 8.00u. ’s morgens de slaapgelegenheid moet hebben verlaten. Zou je in Nederland besluiten om maar enkele uren later te vertrekken, tijdens de camino ga je op weg om te ervaren dat het niet hele dagen regent, maar dat de zon vaak schijnt.
Jos en ik hadden bewust gekozen om meestal te overnachten in de albergues. Dat geeft meer samenhorigheid met de anderen camino gangers, je neemt het gesnurk, en vaak ook de wat bedompte lucht die op een slaapzaal hangt vanwege het drogen van kleding voor lief. Dat niet alle albergues even goed waren nam ik voor lief, je mag ook niet veel verlangen voor 5 tot 10 Euro per nacht
De camino zit vol met verrassingen, en onverwachtse ontmoetingen. Dat schijnt eigen te zijn aan de camino. Het feit dat Jos 2x de RKK TV ploeg tegen het lijf liep, het feit dat we een aantal malen dachten mensen niet meer te zullen zien en ze dan toch weer tegen te komen op onverwachte momenten. Dit maakte de camino speciaal.
De camino kwam ook met emoties: zoals bij Cruz de Ferro, waar we in gedachte stil hebben gestaan bij de familieleden en vrienden die inmiddels zijn overleden , en waar je door het neerleggen van een steen (die ik van thuis had meegenomen) je zorgen kon afleggen. Het bereiken van het plein voor de kathedraal van Santiago vond ik ook heel bijzonder, niet zo zeer vanwege het afronden van de lange tocht maar vooral uit dankbaarheid dat het zo goed was verlopen. Het was dan ook mooi om de tocht te besluiten met een pelgrimsmis om de dankbaarheid te onderstrepen.
Jos heeft in zijn slot woord vele mensen bedankt en daar wil ik me graag bij aansluiten. Dank voor het samen onderweg zijn. Ook Jos wil ik graag bedanken. Tijdens de tocht realiseerde ik het met niet zo, maar ik begin nu te beseffen dat het toch erg speciaal was om met een broer deze tocht te maken. Die Engelsman had toch gelijk. Jos dank daarvoor. Ook wil graag de vele mensen die hebben gereageerd op onze weblog bedanken. Ik vond het erg leuk om jullie reactie te lezen. Ten slotte dank aan Marjan dat ik 5 weken van mijn vakantie mocht gebruiken om deze tocht te maken.

Gerard